کد مطلب:124728 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:224

پادشاهی معاویه
معاویه بعد از داوری نابحق دومة الجندل با عنوان حاكم افسار گسیخته كشور اسلامی براریكه قدرت تكیه نمود. گرچه تا زمان زنده



[ صفحه 99]



بودن علی علیه السلام جولان های وی در عراق ناكام ماند و تنها جنایاتی از خود به یادگار نهاد. اما در سایر بلاد اسلامی جولان فراوان داد و بعد از شهادت امام علی علیه السلام و بویژه بعد از صلح با امام مجتبی علیه السلام جنایات ماندگاری را در عراق و سایر بلاد مرتكب شد.

وی اولین كسی است كه مدیریت امت اسلامی به صورت «آلیگاریشی» یعنی پادشاهی در آورد. معاویه اولین كسی است حتی از سیره ی خلفا فاصله گرفت و كاخ سلطنتی (كاخ سبز) بنا كرد و برای خودش نگهبان و محافظان فراوان برگزید. كاخ سبز و سفره ی سبزین و رنگین و ننگین را در كاخ سلطنتی پایه نهاد.

وی اولین كسی است كه بر روی تخت نشست و پرده ها نصب كرد و خود را از مردم محجوب كرد. اگر كسی می خواست به ملاقاتش برود از پیش باید وقت تعیین می نمود. وی اولین كسی است در ساختن كاخ از مردم بیگاری كشید. و اولین كسی است كه مسیحیان را به عنوان كارگزار نظام اسلامی برگزید. نیز اولین كسی است كه زن را به گناه شوهرش زندانی كرد. در گرفتن بیعت هم ازاهرم زور بهره ها برد. [1] .

در اثر شكسته شدن صلابت تشكل همسو و هوادار اهل بیت در زمان امام مجتبی علیه السلام، معاویه به مدینه آمد برای این كه بهتر بتواند در پای تخت (شام) عوام فریبی كند و از مظاهر دینی بهره برداری نماید، تلاش نمود منبر رسول الله صلی الله علیه و آله از جای در آورده به شام ببرد كه شورش مردم و گرفتن خورشید و پدیدار شدن طوفان وی را از این كار منصرف ساخت، آنگاه بهانه آورد كه قصد جابجایی منبر را داشتم تا موریانه آن را نخورد! [2] .



[ صفحه 100]




[1] تاريخ يعقوبي، ج 2، از ص 123 تا 150.

[2] يعقوبي، ج 2، ص 150، طبري، ج 4،ص 466.